بزارید تو حال خودم باشم بهترم
شاید تصمیم عوض شه از زندگی لف ندم
یه صدا تو مخمه میگه لفتش ندمو
دلم میگه بکنمو برم از کشورم
برم یجا با همه غریبه باشم
نیستی یادگاریات هس اگه تو چمدون جا شن
هنوزم دلخوشم به اینکه یروز میای
هرچند که دیگه شاید برات غریبه باشم

دلم میخاد دوباره بچینیم یه شب
کنارمون دوتا پیک کنار تو مست بشم
قبل تو نمیزدم لب به این الکلم
کاری کردی ساقیم رفیقمه حفظم خطشم
تقصیر توعه الان الکله غذام
  تقصیر توعه که یه ساله هرشبو فضام
کاش اون شب نمیزدم زیر گوشتو
نمیگفتم برو حتی وسایلاتم جا نزار

هرکی خاست جاشه تو دلم جاش ندادم
هرکی خاست بیاد تو زندگیم راهش ندادم
عشق چی بود اصلن من که قلب ندارم
هیچ غریبه ای هیچوقت نشد آشنا برامن

تا اینکه تو اومدیو انگار سنگ بود دلت
تا دیدمت دلم گم شد لای موهای فرت
خاستم به خودم بیام دیر شده بود
شدم عاشق خنده ی یواشکیو خوشگلت

منتظرم یروز بیای
بگی بازم منو میخوای
بگی نشد کسی برا مث من
دوباره همچی میشه مث قبل
تو بیای این زندگیه کوفتی یکم قشنگتره
وقتی خابم تو نیستی بغلم  خابم خشنتره
جوری که صب بیدار میشم سگم تا شب که بخابم
فرداش بیدارشم که چی وقتی حتی توام ندارم

تقصیر توعه ک اینهمه غر زدم
تقصیر توعه که اون شب لب به الکل زدم
چقد به آشنا غریبه رو زدم که تورو بیارن ببینمت رومو زمین زدن

دیگه نمیبینمت
بغل نمیگیرمت
دیگه ترسی ندارم که ازم بگیرنت
چون ندارمت